Сталовая Гара (сузор’е)

Лацінская назва	(у р. скл.: Mensae)
Скарачэнне	Men
Плошча	153,5 кв. градусаў (0,372%)
Колькасць зорак, ярчэйшых за m+6,5 (паводле каталога Гіпарха)	22
Назіраецца ў шыротах:	5°Пн – 90°Пд (цалкам) 20°Пн – 5°Пн (часткова)

Стало́вая гара́ (лац.: Mensa) — сузор’е ў паўднёвай частцы зорнага неба, адно з 88 сузор’яў дзейнай наменклатуры IAU (1930).

Найбольш яркія зоркі 4,0 бачнай зорнай велічыні.

Паходжанне назвы IAU: адно з паўднёвых сузор’яў, якія дадаў Лакайль.

Літаратура

• Сталовая гара // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 135. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).